Infrastructuur en openbare werken


Vastgoed

Er zijn reeds woningen genoeg. In de toekomst zal nagedacht worden over innoverende lokale systemen, waarbij mensen gemakkelijker in de mogelijkheid zullen zijn om te ruilen/delen/aanbieden van diensten/grondstoffen. Er kan een lijst beschikbaar gesteld worden met momenteel leegstaande woningen die kunnen betrokken worden. Huizen kunnen daarbij ook geruild worden. Wie een woning heeft en wil veranderen kan dit kenbaar maken, en desgewenst ruilen met een ander. Wie een andere lege woning betrekt maakt per definitie de huidige vrij voor een ander en voegt deze weer bij aan de lijst. Woningen die leeg (komen te) staan dienen altijd eerst ter beschikking komen van mensen uit de streek, zodat iedereen makkelijk dichtbij familie kan blijven wonen indien gewenst. Onnodig te zeggen dat dit enkel goed werkt indien iedereen elke woning of pand enz netjes achterlaat voor de volgende. Doe niets aan een ander dat je zelf ook niet zou willen. Hierbij wordt dan ook uitgegaan van de basis, nl verantwoordelijkheid nemen voor jouw zelf en de andere zelf. 

Zijn er meerdere kandidaten voor een woning?

Dan kunnen we overschakelen op een vorm van loting. 

Kantoorgebouwen zullen kunnen toegevoegd worden aan die lijst, en creatiever worden ingevuld. Vb in atelierruimtes. Het vastgoed van de multinationals die hun huidige functie zullen verliezen krijgen eender welke nieuwe functie, naar wens, echter met woongelegenheid als prioriteit*. Openbare gebouwen zullen openbaar blijven, maar dan in de letterlijke zin, dit bovenal ter bevordering van de zelfontplooiing, zelfreflectie en zelfrealisatie.

Voorlopig is het beter geen nieuwe gronden aan te snijden, en de natuur dus maximaal te vrijwaren tot we overal de balans hebben kunnen opmaken, een zicht hebben op wat nodig is en de mogelijkheden. Dit uitgezonderd landbouwgronden, omdat alle voedsel zo lokaal mogelijk dient gekweekt te worden, dit liefst met onmiddellijke ingang. 

(*) De huizen, kunstvoorwerpen e.d. die in het bezit zijn van de daders behoren tot ons allen. Deze mogen dus door niemand toegeëigend of beschadigd worden, er kan worden nagedacht om eventueel hier nieuwe musea van te maken/wijden, waar we als mensheid belangrijke lessen uit kunnen herinneren. 


Openbare werken en onderhoud nutsvoorzieningen.

Er zullen allicht welbepaalde herstellingen nodig zijn aan de wegen, wie gaat dat dan doen in het nieuwe systeem? In Afrikaanse landen zijn het vaak degenen die een weg regelmatig gebruiken die hem herstellen wanneer deze ergens stuk is. Denk vb aan putten vullen met aarde en steenpuin.  Bedrijven die nu vanuit overheid het juiste materiaal hebben om bv een weg te vernieuwen worden beschikbaar voor iedereen. Uiteindelijk volstaat dat natuurlijk niet.

Er zijn meerdere opties die direct in beeld komen:

Normaliter maken mensen die letterlijk alle tijd van de wereld hebben zich graag ook ergens nuttig voor het collectief, vanwege het goed gevoel dat dat geeft, de vele vrijwilligers in alle sectoren tonen dat duidelijk aan. Iedereen kan naar wens doen waar hij/zij zin in heeft. Naast een soort beloningssysteem kan er ook nagedacht worden om vauit de scholing ook effectief te leren uit de ervaring, waarbij scholen dus ook taken voor de gemeenschap op zich kunnen nemen/verwerken in het aanbod. Al doende leert men sowieso veel beter. 

Voor de zaken die wel nodig zijn en er minder publiek voor is, kan gekeken worden naar automatisering en/of een soort beurtrolsysteem. 

Er zijn altijd meerdere oplossingen als problemen, alles begint bij het nemen van de verantwoordelijkheid. De wereld begint voor de eigen deur, in eigen straat, wijk, dorp, stad, regio, land enz. Het geven van verantwoordelijkheid aan de mensen draagt er tevens aan bij dat ze deze ook opnemen, doen wat willen doen, bij de ene mens is dat dit, bij de andere weer iets anders. Er geeft niets een beter gevoel dan iets doen wat je kan/wil en graag doet voor het geheel. Dat is waar het leven om draait en wat een samen-leving maakt.

We werken dus niet langer voor geld, echter enkel vanuit authenticiteit en voor het goed gevoel wat bijdragen aan een geheel geeft.